EN

'Hier zit iedereen op het puntje van zijn stoel'

Interview Roos Mulder

Roos Mulder stroomde na haar mbo-opleiding door naar HKU Design for Change and Innovation.
‘Wat doe je hier?’ zei hij. ‘Ik ken een studie die veel beter bij jou past.’ Roos Mulder stroomde na haar mbo-opleiding door naar Design for Change and Innovation bij HKU, door een tip van haar dramadocent.

Getipt

‘Roos: In het laatste jaar van de mbo-opleiding volgde ik het vak drama. Mijn toenmalige dramadocent (tevens oud-student én -docent aan HKU) zei: ‘Er is een nieuwe studie bij HKU en ik denk dat het echt iets voor jou is.’ Ik voelde ook wel aan dat deze mbo-opleiding niet mijn eindstation was, maar had zelf nooit gedacht dat een kunstacademie iets voor mij zou zijn.’

De perfecte match

‘De dramadocent op het mbo gaf opdrachten waar je zelf invulling aan mocht geven. Op het mbo gebeurt dat niet veel, maar bij dit vak kreeg ik de ruimte. Het viel hem op dat mijn werk telkens een maatschappelijke ondertoon had, ik kritisch was en vaak een frisse kijk op zaken had. Om die reden zag hij de match tussen Design for Change and Innovation en mij. Daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor, want zonder hem had ik deze studie nooit gevonden!’

Twinkeling

‘Ik was nog zoekende naar wat ik echt wilde doen. Ik heb brede interesses en koos de pedagogische opleiding als een opstapje om dat verder te onderzoeken. Na een bezoek aan de Open Dag bij HKU liep ik naar buiten met een twinkeling in mijn ogen en een gevoel van: dít wil ik doen! Ik was nooit zo’n prater, maar nu kom ik elke dag thuis vol verhalen. Ik denk dat dat ook wat zegt.’

Raakvlakken

‘Behalve het maatschappelijke aspect zie ik inhoudelijk geen raakvlakken tussen de twee opleidingen. Wel maakte ik tijdens mijn mbo-opleiding een portfolio voor mijn diploma, dus ervaring met bewijsstukken opleveren had ik al. Bij Design for Change and Innovation wordt ook gewerkt met het onderbouwen van wat je geleerd hebt aan de hand van een portfolio. Hier was ik niet bekend mee geweest als ik rechtstreeks van de havo was gekomen.’

‘Er zijn juist ook verschillen: op het mbo was er vrij weinig motivatie te bespeuren bij mijn studiegenoten en zat ik geregeld in mijn eentje in de klas. Hier is het andersom: als de docent binnenkomt dan zit iedereen op het puntje van z’n stoel. Dat bepaalt de sfeer enorm.’

Échte opdrachtgevers

‘Wat ik zo leuk vind: de opdrachten komen niet uit een boek, maar altijd van échte opdrachtgevers. Zoals de opdracht van Gemeente Utrecht in jaar één, waarbij we elektrisch koken onder bewoners van Overvecht Noord moesten stimuleren.

Samen met mijn groepje ontwierp ik een ‘lichtbord’, het Overvecht Noorderlicht genaamd. Daarbij ontwierpen we een zwarte doos die precies door de brievenbus past, met daarin een schuifbord met pictogrammen die tonen wat het voordeel van overstappen is, zoals: voordeliger, duurzamer en veiliger. Er zat ook een ledlamp bij, bestemd voor in het lichtbord, zodat het als een soort scorebord en stimulans voor de buurt zou fungeren.

De hele klas presenteerde een proof of concept aan Gemeente Utrecht, waarin we lieten zien wat we getest, onderzocht en bedacht hadden. De gemeente kiest uiteindelijk wat het beste bij ze past.’

Precies hetzelfde doen

‘Ik hoop dat ik na mijn studie een baan vindt waarbij ik precies kan doen wat ik nu doe. Als zzp’er, als social designer bij de gemeente, of als probleemoplosser bij een organisatie die zich bezighoudt met de mentale gezondheid van jongeren bijvoorbeeld. De functies lijken nog redelijk nieuw en onbekend, maar wat opvalt is dat elke opdrachtgever tot nu toe zegt: ‘dit soort mensen hebben we nodig!’