Van arthouse naar koningshuis

Interview met Saskia Diesing

Je kunt haar kennen van films als Nena (Gouden Kalf winnaar), De Zitting en Het Verloren Transport én je komt haar misschien wel eens tegen in de wandelgangen van HKU: Saskia Diesing is zowel docent bij Audiovisual Media als scenarioschrijver én filmregisseur.

Op dit moment is Diesing vooral druk met de nieuwe serie Máxima, die vanaf 20 april te zien is op Videoland. We spreken haar over de spreekwoordelijke laatste loodjes van de productie, haar carrière tot nu toe en over de nieuwe lichting filmmakers.

Je bent momenteel bezig met de nieuwe Videolandserie Máxima. Hoe verloopt het productieproces?

Saskia: ‘Het is behoorlijk hectisch omdat we op verschillende fronten tegelijkertijd werken: we zijn bijvoorbeeld bezig met het afronden van aflevering 1 en 2 voor de première en daarnaast wordt er aan muziek en het geluid gewerkt. Het is een doorlopend proces waarbij we constant vooruit moeten kijken.’

Hoe kwam je bij deze serie terecht?

Saskia: ‘Ik ben gevraagd voor de serie door de producent Rachel van Bommel. Het verraste me wel, omdat ik normaal gesproken meer affiniteit heb met arthouse dan met commerciële producties zoals deze.

Ik had wel wat bedenkingen, vooral omdat ik weinig heb met het Koningshuis en ik wilde dan ook wel het hele verhaal van Máxima vertellen. Gelukkig waren we het erover eens dat bijvoorbeeld het politieke verleden van Máxima's vader niet onder het tapijt mocht worden geschoven. Maar het was eigenlijk mijn man die mij echt overhaalde. Hij zei: "Dat verhaal van Máxima, dat past wel bij jou." En hij vindt Máxima heel erg leuk, dus toen was ik alsnog verkocht.’

Waar gaat de serie over?

Saskia: ‘Het is eigenlijk een coming-of-age story. De serie draait niet zozeer om het koningshuis zelf, maar meer om iemand die in dat koningshuis terechtkomt, namelijk Máxima. We zien alles vanuit haar perspectief, haar eerste ontmoetingen en de dilemma's waar ze voor komt te staan, zoals loyaliteit naar haar familie versus haar liefde voor Willem-Alexander. Het is een universeel verhaal over (onmogelijke) liefde, loyaliteit en culturele verschillen, dat zich toevallig afspeelt in het publieke domein van het Koningshuis.

De leden van het koningshuis hebben al gezegd dat ze de serie niet gaan kijken, maar daar heb ik mijn twijfels over. Officieel kunnen ze er ook niet op reageren, omdat het fictie is en het is onmogelijk voor ze om op alles te reageren. Ik denk dat het voor de prinsessen misschien wel het meest interessant is om te bekijken: het verhaal van hun jonge moeder met wie ze zich ongetwijfeld kunnen identificeren. Tijdens het draaiproces en in de montage heb ik er ook heel erg op gelet dat het geheel smaakvol en respectvol bleef, wetende dat de prinsessen het ook zullen zien. Dat zat wel steeds in mijn achterhoofd.’

Hoe ben je zelf in de filmindustrie terechtgekomen?

Saskia: ‘Na mijn afstuderen (red. Audiovisual Media aan HKU) heb ik zeven jaar lang voor de VPRO gewerkt als programmamaker en eindredacteur. Ik was altijd al geïnteresseerd in lesgeven en ben uiteindelijk ook gaan doceren. Ik heb wel altijd benadrukt dat ik naast het lesgeven ook films wil blijven maken, omdat ik anders het gevoel heb dat het lesgeven geen zin heeft. Ik vind het belangrijk om zowel theoretische kennis als praktische ervaring te hebben en door te geven aan mijn studenten.’

Wat neem je mee uit je praktijkervaring uit de filmindustrie naar je rol als docent?

Saskia: ‘Ik probeer mijn studenten vooral mee te geven hoe ze hun verhalen effectief kunnen vertellen en hoe ze flexibel kunnen zijn in het creatieve proces. Het gaat niet alleen om het vertellen van persoonlijke verhalen, maar ook om het maken van ambachtelijke verhalen die aansluiten bij een breed publiek.

Ik vind het ook leuk om stagiaires mee te nemen naar de set, zodat ze kunnen zien hoe het er in de praktijk aan toegaat.’

Zie je verschillen tussen de generaties filmstudenten van vroeger en nu?

‘Zeker, de generatie studenten van nu lijkt meer nadruk te leggen op zelfexpressie en persoonlijke thema's, terwijl mijn generatie juist meer behoefte had aan ambachtelijke vaardigheden en vakkennis. Ik denk dat het belangrijk is om een balans te vinden tussen zelfexpressie en ambachtelijkheid, zodat studenten zowel persoonlijke als universele verhalen kunnen vertellen.

Daarnaast merk ik dat er momenteel een zekere moeheid is rond zware thema's in films en series, vanwege de onzekerheden en problemen in de wereld. Er is meer behoefte aan escapisme en lichtere content, dat is ook te merken aan de populariteit van series zoals “One Day”.

Het draait uiteindelijk om het eigen maken van je creaties en om lol te hebben in het proces. Daar zie ik absoluut mogelijkheden voor, met name voor de nieuwe generatie.’

Welke series of films zijn je de laatste tijd bijgebleven?

Saskia: ‘Ik ben fan van klassiekers zoals “The Wire”, maar ik was ook onder de indruk van “Triangle of Sadness” vanwege de geslaagde satire en het spektakel. Verder vind ik nieuwe streaming-producties als “Saltburn” en “One Day” ook erg geslaagd. Ik denk dat het belangrijk is om als filmmaker te blijven experimenteren en verschillende genres en stijlen te verkennen.’

Wat zijn jouw plannen voor de toekomst?

Saskia: ‘Ik ben momenteel betrokken bij verschillende projecten, waaronder coachingstrajecten voor oud-studenten die aan hun eerste speelfilm werken en ik werk aan een nieuwe arthouse film. Dus voorlopig is het druk, maar ik kom zeker weer terug bij HKU!’

Annelien Nijland

Foto door Annelien Nijland

Máxima is vanaf 20 april 2024 te zien op Videoland en vertelt het levensverhaal van Koningin Máxima in Argentinië en New York tot aan haar toekomst als koningin van Nederland. De Argentijnse actrice Delfina Chaves speelt de rol van Maxima en Martijn Lakemeier kruipt in de huid van koning Willem-Alexander.