“Luister naar adviezen vanuit de opleiding, maar doe vooral ook wat jíj graag wilt.”

Interview met Bianca Lurvink

Heb jij Fear Of Missing Out? Bianca Lurvink, afgestudeerd Interactive Performance Designer aan HKU Theater vroeg met haar afstudeerwerk ‘Curing Fomo’ aandacht voor dit fenomeen. Samen met haar klasgenoten maakte zij een interactieve wandeling door Utrecht. Mis niks en lees hoe Bianca haar studie Interactive Performance Design heeft ervaren.
“Luister naar adviezen vanuit de opleiding, maar doe vooral ook wat jíj graag wilt.”

Kan je iets vertellen over je afstudeerproject?

Samen met studiegenoten Eefje Crüts en Eva Asscherman ontwikkelde ik – in opdracht van Stichting Nieuwe Helden – een interactieve theatrale wandeling: ‘Curing Fomo’. We vulden hun bestaande applicatie met nieuwe routes, audio en enkele beelden. Onze keuze voor het thema ‘Fear of Missing out’ (kortweg ‘Fomo’), was snel gemaakt omdat het zo universeel is; iedereen kan zich erin herkennen. Daarnaast bestaat het woord ‘Fomo’ al zes jaar en sterker nog, er wordt al tientallen jaren onderzoek gedaan naar dit specifieke gevoel. Met ‘Curing Fomo’ proberen we mensen weer even bewust te maken van het fenomeen.

Op welke manier hebben jullie FOMO vertaald naar de wandeling?

‘De stem van een jonge vrouw leidt je door de stad via audiofragmenten. De deelnemers horen niet alleen de route, maar ook de stroom aan ‘Fomo’- gedachten van de gids. In combinatie met de afleidende prikkels van de stad neigt de deelnemer naar een soort overdonderende extase. Aan het einde wordt de deelnemer weer met beide benen op de grond gezet door hem of haar op de Neude te laten kijken naar spierwitte billboards en te horen: “Hé, een duif, een dakduif”.’

Wat waren precies jouw taken in het project?

‘Onder andere het uittypen en bedenken van het script en de voice-over stem inspreken. Dit was heel interessant, hoe ga je door middel van vooral audio je publiek goed regisseren? Verder deed ik ook het grafisch ontwerp, de planning, een deel van de productionele zaken én het organiseren van de feedbackgesprekken na een test.

Zie jij jezelf als kunstenaar?

‘Wanneer ben je kunstenaar? Ik ben afgestudeerd Interactive Performance Designer, maar noem mijzelf een duizendpoot. Ik ben namelijk ook scenograaf, dramaturg, publiek regisseur en ervaringsmaker. Afhankelijk van het project waar ik aan werk, neem ik dus verschillende rollen in. Mijn eigen werk van afgelopen jaren zijn vaak interactive performances of ervaringen.’

Waarom heb je gekozen voor HKU Interactive Performance Design?

‘Tijdens mijn mbo-opleiding Theater wist ik al snel dat ik geen actrice ben. Daarom maakte ik als afstudeerproject – in plaats van een acteersolo – een geluidsinstallatie voor publiek. Hiervoor werkte ik samen met iemand van HKU en zij adviseerde mij om de opleiding Interactive Performance Design te gaan doen. Het leek mij erg interessant en ik deed auditie. Het was spannend want mijn portfolio sloot niet aan en ik had nog weinig ervaring. Als opdracht moest ik iets bedenken voor een theaterfestival. Ik bedacht iets met Virtual Reality terwijl ik daar nog nooit iets mee had gedaan, laat staan dat ik zo’n bril op had gehad! Blijkbaar was het genoeg; ik werd aangenomen. Ik heb dus niet specifiek voor de HKU gekozen, maar echt voor de opleiding.’

“Er mag - in overleg - heel veel en iedereen is altijd bereid om te helpen. Je krijgt écht de kans om je eigen ding te onderzoeken, ook al weet je nog niet helemaal wat je wilt.”

Hoe heb je je tijd op HKU uiteindelijk ervaren?

‘Ik vond HKU Theater wel een hele fijne hogeschool; het is klein en iedereen kent elkaar. Binnen de opleiding wordt er echt gekeken naar wat jij wilt maken. Je leert nieuwe technieken en past deze toe in projecten, dat kan soms overweldigend zijn. Zo kan ik helemaal niet goed coderen en daar heb ik in het eerste jaar veel moeite mee gehad. Ik twijfelde aan mijzelf en was zó blij toen een docent tegen mij zei: “Ja maar Bianca, jij huurt daar later gewoon mensen voor in. Je hebt je best gedaan en het vak gehaald, ga eens kijken naar wat jij heel goed kan. Andere klasgenoten kunnen dat stukje weer niet.” Daarnaast is het docententeam heel breed én werk je vaak samen met andere studierichtingen van HKU Theater. Verder wordt er ook met het toewijzen van opdrachten gekeken naar de verschillende personen in de klas; wat voor makers zitten hier?’

Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd tijdens je studie?

‘Dat ik het regisseren van publiek super-interessant vind. Daarnaast heb ik ontdekt wat voor maker ik ben. Ook heb ik leren vertrouwen op mijn eigen maakproces, vooral wanneer ik twee weken voor de deadline de boel volledig omgooide. Een andere belangrijke les die ik heb geleerd: luister naar adviezen vanuit de opleiding, maar doe vooral ook wat jíj graag wilt. Soms wordt die eigenwijze houding je niet in dank afgenomen, maar heel vaak ook wel. HKU is wel een school die je stimuleert om jouw pad te volgen.’

“HKU is een school voor iedereen; het gaat erom dat je bent wie je bent”

Wat zou je de studiekiezer nog mee willen geven?

‘HKU is een school voor iedereen. Het maakt niet uit wie je bent, waar je vandaan komt, welke taal je spreekt, wat je geloof is, hoe je eruitziet, wat je hobby's zijn, het gaat erom dat je bent wie je bent, dat je dat mag zijn. Er is een hele fijne persoonlijke sfeer; iedereen kent elkaar, het is gezellig en er staat altijd iemand voor je klaar. Omdat het een kleine school is mag er in overleg heel veel, iedereen is altijd bereid om te helpen. Je krijgt echt de kans om je eigen ding te onderzoeken, ook al weet je nog niet helemaal wat je wilt.’

‘Ik zou adviseren om met meerdere studenten uit verschillende jaren in gesprek te gaan. Omdat we allemaal verschillende makers zijn, is mijn verhaal namelijk anders dan dat van iemand die nu in het tweede jaar zit. Ik weet zeker dat er uit elk jaar wel iemand is die jou wilt helpen.’

Wil je niks missen van Bianca’s werk? Check dan haar website.
Tekst: Martine Heemskerk