EN

Bepaalde zinnen triggeren een ervaring

Interview met Daniel Ernst Binnekamp

Als brekend riet, zo klinkt iemands laatste adem in de performance van Daniel Ernst Binnekamp. Hij haalde de inspiratie uit zijn eigen gedicht.

De pijn van het lijden is nodig om vrij te kunnen bewegen

Voor zijn afstudeerwerk doet hij dat met een videoperformance waarvoor hij speciale pakken maakte. ‘Ik wilde laten zien en horen hoe iemands laatste adem als brekend riet klinkt. Ik plakte het riet op tape, en dat weer op mijn rug, billen en benen. Het was geen succes. Toen dacht ik: het moet een pak worden. Ik begon met een hemd met banden. Daar kwamen mouwen aan in de vorm van zakken, maar het riet glipte alle kanten op. Later heb ik banen genaaid en in die banen kan ik riet schuiven.'

Het pak kreeg steeds meer de vorm van een harnas. ‘Daar is zeker een bepaalde thematiek aan verbonden. Het riet fungeert als harnas en zorgt voor veiligheid en structuur, maar ook voor belemmering. Je kunt je niet goed bewegen. Op het moment dat het riet breekt, resulteert dat in vrijheid. De pijn van het lijden of breken is in mijn performance nodig om vrij te kunnen bewegen.’

"De pijn van het lijden is nodig om vrij te kunnen bewegen"

Daniels werk gaat over de liefde. En over wat iemand nodig heeft om geliefd te worden. ‘Het functionerend voelen en zelfopoffering maken deel uit van dat thema. Het gedicht voor deze performance in zekere zin ook. Het gaat over iemand die zich heel graag op een bepaalde manier dienstbaar wil opstellen. De spreker, dat ben ik niet per se zelf. Ik heb het gedicht wel geschreven, maar ik heb het ook verzonnen.’


Daniel studeerde in 2018 af aan HKU Beeldende Kunst in de richting Fine Art and Desing in Education en exposeerde zijn werk tijdens de eindexamenexpositie Exposure '18.


tekst: Christine van den Brink
beeld: Anne Toonen