'Niet goed kunnen lassen werd mijn geluk.'

Er was eens een meisje dat toch niet zo goed kon lassen als ze zelf had gedacht. En dat werd in een tijd dat alle werkplaatsen ineens dichtgingen haar geluk. Zij kon haar teamworktrap wel afmaken en plaatste een filmpje online. Een sprookje? Nee, het meisje bestaat echt. Ze is eerstejaars Product Design en heet Ilse Goossens.

De Wii

‘In het derde blok kregen we de opdracht om een trap te maken waarbij je elkaar nodig hebt om boven te komen. Bij mijn ontwerp heb ik me laten inspireren door een spelletje dat ik vroeger speelde op de Wii. Je kon het alleen maar met z'n tweeën spelen. Als de één op een knop drukte ging er een luikje dicht en kon de ander verder lopen.

Dat principe heb ik gebruikt voor mijn trap. Ik vond het namelijk helemaal geen leuk idee dat de één al het werk zou moeten doen, terwijl de ander dan boven zou komen. Ik wilde een trap maken waarbij je elkaar moet helpen om samen boven te komen. Teamwork dus.’

Schots en scheef

Het maken van de trap werd uiteindelijk ook teamwork. Ilse: ‘Maar ik ben er alleen aan begonnen. Eerst heb ik modelletjes van karton gemaakt. En daarna moest letterlijk het grote werk beginnen. De trap moest negentig kilo kunnen dragen, dus ik was van plan om hem van metaal te maken. Bleek ik toch niet zo goed te kunnen lassen als ik zelf gedacht had … de helft die ik afhad was schots en scheef en stortte in. Niet echt bestand tegen negentig kilo.

Het moest dus echt anders en daarom ben ik een weekend naar mijn ouders gegaan. Mijn vader is namelijk heel handig met hout. Ik heb tekeningen gemaakt en we zijn samen aan de slag gegaan. Het weekend daarop zat ik weer bij mijn ouders en toen kwam corona. Een ramp voor mijn klasgenoten. Wie de trap niet thuis af kon maken, kon er niet mee verder want de werkplaatsen gingen dicht. Die van mijn vader niet ... Dat ik niet goed kan lassen werd mijn geluk. Nu kon ik mijn trap toch afmaken. Klasgenoten die deze kans niet hadden, moesten een bouwtekening van hun trap online zetten.’

Seminars

‘We zijn nu net met de seminars begonnen. Ik heb ingetekend op “Alleen Samen”. Alle seminars zijn zo aangepast dat je ze online kunt doen. Zo kunnen we toch nog onze studiepunten halen. Daarna volgt er nog een "achtweekse opdracht". Ik heb nu nog geen idee wat dat gaat worden. Online houden we als klas goed contact en geven we elkaar tips. Ik hoop echt dat we het jaar toch nog op school kunnen afsluiten. Maar of dat zal lukken is de vraag.'