'Ik ben een echte vragensteller'

Nieuwsgierig, een tikkie impulsief en autonoom. Zo omschrijft Carmen Lamptey zichzelf, gevraagd naar drie eigenschappen die haar meteen te binnen schieten. Als nieuwe studieleider bij Docent Theater zet ze de komende maanden vooral haar nieuwsgierigheid in. ‘Trek niet je wenkbrauw op als iemand enthousiast is over musicals.’

Nieuwsgierig dus. In Carmens eigen woorden: ‘Ik ben een echte vragensteller. Als iemand ergens totaal anders over denkt dan ik, ben ik oprecht benieuwd. Dan vraag ik door. Soms op het benauwende af, zodat mensen gaan roepen: ‘Hou nou eens op met vragen stellen Carmen!’

Speld

Impulsiever is Carmen de afgelopen jaren pas geworden. ‘Toen ik hier nog studeerde was ik in alles een planner. Stond iets niet in mijn agenda? Dan paste het niet in mijn leven. Mijn plannen stonden vast, daar was geen speld tussen te krijgen. Daarin ben ik de afgelopen acht jaar wel veranderd: ik durf echt de ruimte te laten voor wat er in het nu op je afkomt. Vooral privé laat ik veel meer van het moment af hangen waar ik zin in heb. Daardoor beland ik sneller in verrassende situaties.’

Autonoom

Voor de derde eigenschap zoeken we naar het juiste woord. Carmen: ‘Ik denk dat ik goed voor mezelf kan zorgen. Ik kom niet op het woord dat daar bij hoort. Bij jezelf blijven, zoals dat zo mooi heet. Sommige mensen kunnen heel goed met de ander meebewegen, maar zichzelf daarbij vergeten. Ik ben ook empathisch ingesteld, maar weet daarnaast: Oké, dit is nu van jou, ik heb mijn eigen route en daarvoor zal ik meer zorgdragen dan die van een ander. Autonoom? Ja, misschien komt dat het meest in de richting.’

Missie

Jong en toch al behoorlijk ervaren, dat is Carmen Lamptey ook. Ze maakte vele voorstellingen, voltooide een masteropleiding en heeft jarenlange ervaring als docent en tutor op HKU. En nu is daar het studieleiderschap. Klinkt logisch? Carmen: ‘Na mijn afstuderen in 2014 rolde ik van de ene in de andere opdracht. Op een gegeven moment liep ik over van de vragen. Ik belandde in een soort van-9-tot-middernacht-aan-het-werk-ritme. Tot ik een jaar of vier geleden besloot te veranderen. Ik heb toen mijn why opgeschreven: wat is mijn visie en mijn missie? Waarom wil ik bepaalde dingen doen? En welke werkzaamheden passen daarbij? Daar ben ik alle vragen en verzoeken op gaan toetsen.

Aangeboden klussen moesten voortaan door haar why-ballotage. Met ‘nee’ antwoorden was opeens een serieuze optie. Carmen: ‘Maar de vraag of ik studieleider wilde worden, kreeg natuurlijk een ‘ja’. Die paste namelijk absoluut bij mijn missie.’

Musical

Een inclusiever en prikkelender kunstenveld en het voorhouden van een spiegel aan de huidige theaterwereld zijn belangrijke pilaren van die missie. Carmen: ‘Inclusiviteit staat als onderwerp duidelijk op de agenda, maar voor mij is dit nog maar het begin. We beseffen vooral – wat heel waardevol is - dat we er nog niet zijn. Voor mij begint het allemaal met een houding, waarbij je je afvraagt wat jouw normaal is. Je daarvan heel scherp bewust zijn, is voor mij de basis van een inclusieve houding. Dat je niet op het moment dat iemand enthousiast is over een musical je wenkbrauw optrekt met de gedachte: ‘Musical, vind je dat leuk?’ Dat maakt je namelijk al ontoegankelijk voor iemand die er open over wil vertellen.’

Actie

In Utrecht ziet Carmen zeker een groeiend bewustzijn voor wat inclusiviteit in de kern is, maar het blijft volgens haar nog beperkt tot individuen of kleine groepjes. ‘De volgende stap is om te kijken wat er leeft bij zo’n groepje docenten of studenten die er iets mee wil. Hoe zet je dat om in actie die voor verandering zorgt? In mijn optiek gebeurt dat nu nog te veel op individueel niveau. Want het kan zo zijn dat de ene docent inclusiviteit in zijn denken en lessen heeft opgenomen, maar studenten bij het volgende vak daar nog helemaal niet mee bezig zijn.’