Lijnen van schoonheid

Programma:
Wolfgang Amadeus Mozart — Divertimento in Bes, KV 287 (1777)
Mozart componeerde dit uitgebreide zesdelige divertimento voor de naamdag van gravin Maria Antonia Lodron, een familievriendin en beschermvrouwe in Salzburg. Vermoedelijk klonk de eerste uitvoering op 13 juni 1777, in de open lucht. Het werk belichaamt de elegantie van gelegenheidsmuziek, maar overstijgt die ook. De bezetting – twee hoorns en strijkers – zorgt voor feestelijke glans én intieme lyriek; de eerste viool krijgt een opvallend virtuoze, bijna solistische rol. Tussen twee levendige menuetten en een verstild Adagio opent de finale met een speels recitatief en eindigt in een uitbundige afsluiting – Mozart knipoogt naar de hoflijke vormen met theatraal plezier. Ook bekend als Lodronische Nachtmusik nr. 2 (Divertimento nr. 15).

2. Igor Stravinsky — Apollon musagète (1928; rev. 1947)
Stravinsky’s Apollon musagète – later verkort tot Apollo – is een koel, lichtgevend hoogtepunt van het neoclassicisme. Geschreven voor uitsluitend strijkorkest, reduceert het de balletmuziek tot lijn, evenwicht en helderheid. De opdracht kwam van de Library of Congress op initiatief van Elizabeth Sprague Coolidge en de première vond plaats in Washington D.C. op 27 april 1928. De beroemde Parijse productie door de Ballets Russes volgde datzelfde jaar, met choreografie van de jonge George Balanchine. De muziek schetst Apollo’s geboorte en zijn ontmoetingen met drie muzen – Calliope (poëzie), Polyhymnia (pantomime) en Terpsichore (dans) – en eindigt in een verstilde apotheose op de berg Parnassus.

Lijnen van schoonheid

Utrechts Conservatorium Strijkorkest o.l.v. Carla Leurs, Chris Duindam, Annemarie Konijnenburg, en Timora Rosler