19.00 - 19.10 uur - De fiets van Tegenwoordig - Evi Bruinen
19.40 - 19.50 uur - Sandwich kinderen - Chaimae Mouttahid
20.20 - 20.30 uur - Een Ode Aan De Ouder(s) - Tristan Kwaks

DE FIETS VAN TEGENWOORDIG
“MEEEP MEEEP! Ga aan de kant!“
In deze korte voorstelling speelt de fatbike een grote rol in de dilemma’s over het innemen van ruimte.
Hoeveel ruimte mag ik in nemen, wanneer geef ik anderen genoeg ruimte en wanneer neem ik te veel of te weinig ruimte in?
Maandag 26 mei, 19.00 - 19.10 - Kleine Zaal, HKU Theater Reserveren
Regie Evi Bruinen Spelers Chaimae Mouttahid en Tristan Kwaks Begeleiding Mayon van der Klei
***

Een ode aan zij die er altijd tussenin zitten.
Een voorstelling waarin je nooit meer het "makkelijke" kind hoeft te zijn.
Je broer of zus niet schattiger, grappiger of luider is dan jij.
Waarin je nooit meer alleen hoeft te spelen en neutraal blijven niet langer de enige overlevingsstrategie is.
Sandwich Kinderen is een ode aan iedereen die bijzonder wil zijn.
Niet net boven of net onder wil zijn.
Een wonder boven wonder wil zijn en niet ertussen in.
Maandag 26 mei, 19.40 - 19.50 - Kleine Zaal, HKU Theater Reserveren
Spel Evi Bruinen en Tristan Kwaks Regie & concept Chaimae Mouttahid Vormgeving Jip van Alem Tekst Ava-Luna Stradowski Begeleiding Mayon van der Klei
***
_posterA3-Tristan-Kwaks.jpg)
Een Ode aan de Ouder(s)
Een voorstelling over uit ouderschap, opgroeien en elkaar nodig hebben.
'Mijn ouders hebben mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Vanaf mijn geboorte zijn ze er altijd voor mij geweest. Ze houden van me, zijn trots op me en zeggen dat niet alleen omdat ik hun kind ben.'
Een Ode aan de Ouder(s) is een korte voorstelling die gaat over de relatie tussen een ouder en kind die uit elkaar groeien, elkaar terugvinden en bespreekbaar maken wat ze voelen.
Maandag 26 mei, 20.20 - 20.30 - Kleine Zaal, HKU Theater Reserveren
Regie Tristan Kwaks (Docent Theater 2) Schrijver Mynthe Zwaal (Writing for Performance 2) Spelers Chaimae Mouttahid en Evi Bruinen (Docent Theater 2) Begeleiding Mayon van der Klei Met dank aan Matthijs Brusee-Vader